Wiecie co mnie irytuje w tym świecie? To, że wciąć się śpieszymy,nawet wtedy kiedy nie musimy-to po prostu się udziela. Staje się wielka znieczulica. Ludzie taranują ludzi...I sobie tak myślę, mówią nam jak to źle mamy, tyle zła...Dzieją się różne kataklizmy itd...A zło na tym świecie to my. Nasz egoizm, śpieszenie się i powstająca obojętność. Przeraża mnie to, że czasem sama taka jestem. Nie zależy nam, by dbać o planetę i o tym nie myślimy- wszystko wygląda OK. A za 10 lat? Za 15? Za 20? Nie będzie już tak pięknie. Sama często zapominam o tym, nie jestem zagorzałą fanką ekologii....Ale to my tworzymy tą planetę. To my pobudowaliśmy te wszystkie wspaniałe budynki. Ale to też my tworzymy wojny i bronię, które nie powinny nigdy być użyte. Spieramy się wciąż, bo każdy jest inny i każdy ma swoje racje. Politycy mieszają zwykłych ludzi w sprawy w które nie powinni być mieszani. Odpowiadamy za ludzi, za których nie powinniśmy...Wszystko też jest za proste.Technologia jest ważna, ale przez lenistwo ludzi także jest ciężko żyć. My tworzymy to wszystko...Wszystko co piękne, ale i najgorsze. Dlaczego tak jest? Przecież zasługujemy na wszystko co najlepsze. Myśleliście kiedyś o dzieciach? My mamy dobrze, a co nasze dzieci mogą zastać, za te kilkanaście lat. Chcemy wszystko ulepszać, aż do przesady. Spójrzmy na żywność, tak naładowana chemią, że nasz wygląd przestaje przypominać zdrowego człowieka. Fakt, tworzy to dodatkowe zapotrzebowanie na dietetyków, czy trenerów...Ale jak bardzo niszczy naszą pewność siebie, zdrowie i często doprowadza do depresji. Kolejna dygresja...Kiedyś nie kojarzono dobrze słowa depresja...a dziś słychać o niej na każdym kroku. Dlaczego? Dlaczego tak się stało? Każde nasze działanie ma skutki...A niestety to się odbija na nas. Co więc zrobić, by świat był lepszy? Żyć pełnią życia,dbać o środowisko w którym żyjemy i o siebie. To najlepsze co można dla siebie zrobić. Także pamiętajcie, że to my tworzymy wszystko co jest wokół nas. My ludzie. Jedni mają większy wpływ inni mniejszy, ale każdy z nas go ma.
wtorek, 16 października 2018
Refleksje o życiu
Cześć! Dziś do was nie przychodzę z niczym konkretnym, taka pogadanka o niczym i o wszystkim. Także miłego czytania!
Wiecie co mnie irytuje w tym świecie? To, że wciąć się śpieszymy,nawet wtedy kiedy nie musimy-to po prostu się udziela. Staje się wielka znieczulica. Ludzie taranują ludzi...I sobie tak myślę, mówią nam jak to źle mamy, tyle zła...Dzieją się różne kataklizmy itd...A zło na tym świecie to my. Nasz egoizm, śpieszenie się i powstająca obojętność. Przeraża mnie to, że czasem sama taka jestem. Nie zależy nam, by dbać o planetę i o tym nie myślimy- wszystko wygląda OK. A za 10 lat? Za 15? Za 20? Nie będzie już tak pięknie. Sama często zapominam o tym, nie jestem zagorzałą fanką ekologii....Ale to my tworzymy tą planetę. To my pobudowaliśmy te wszystkie wspaniałe budynki. Ale to też my tworzymy wojny i bronię, które nie powinny nigdy być użyte. Spieramy się wciąż, bo każdy jest inny i każdy ma swoje racje. Politycy mieszają zwykłych ludzi w sprawy w które nie powinni być mieszani. Odpowiadamy za ludzi, za których nie powinniśmy...Wszystko też jest za proste.Technologia jest ważna, ale przez lenistwo ludzi także jest ciężko żyć. My tworzymy to wszystko...Wszystko co piękne, ale i najgorsze. Dlaczego tak jest? Przecież zasługujemy na wszystko co najlepsze. Myśleliście kiedyś o dzieciach? My mamy dobrze, a co nasze dzieci mogą zastać, za te kilkanaście lat. Chcemy wszystko ulepszać, aż do przesady. Spójrzmy na żywność, tak naładowana chemią, że nasz wygląd przestaje przypominać zdrowego człowieka. Fakt, tworzy to dodatkowe zapotrzebowanie na dietetyków, czy trenerów...Ale jak bardzo niszczy naszą pewność siebie, zdrowie i często doprowadza do depresji. Kolejna dygresja...Kiedyś nie kojarzono dobrze słowa depresja...a dziś słychać o niej na każdym kroku. Dlaczego? Dlaczego tak się stało? Każde nasze działanie ma skutki...A niestety to się odbija na nas. Co więc zrobić, by świat był lepszy? Żyć pełnią życia,dbać o środowisko w którym żyjemy i o siebie. To najlepsze co można dla siebie zrobić. Także pamiętajcie, że to my tworzymy wszystko co jest wokół nas. My ludzie. Jedni mają większy wpływ inni mniejszy, ale każdy z nas go ma.
Wiecie co mnie irytuje w tym świecie? To, że wciąć się śpieszymy,nawet wtedy kiedy nie musimy-to po prostu się udziela. Staje się wielka znieczulica. Ludzie taranują ludzi...I sobie tak myślę, mówią nam jak to źle mamy, tyle zła...Dzieją się różne kataklizmy itd...A zło na tym świecie to my. Nasz egoizm, śpieszenie się i powstająca obojętność. Przeraża mnie to, że czasem sama taka jestem. Nie zależy nam, by dbać o planetę i o tym nie myślimy- wszystko wygląda OK. A za 10 lat? Za 15? Za 20? Nie będzie już tak pięknie. Sama często zapominam o tym, nie jestem zagorzałą fanką ekologii....Ale to my tworzymy tą planetę. To my pobudowaliśmy te wszystkie wspaniałe budynki. Ale to też my tworzymy wojny i bronię, które nie powinny nigdy być użyte. Spieramy się wciąż, bo każdy jest inny i każdy ma swoje racje. Politycy mieszają zwykłych ludzi w sprawy w które nie powinni być mieszani. Odpowiadamy za ludzi, za których nie powinniśmy...Wszystko też jest za proste.Technologia jest ważna, ale przez lenistwo ludzi także jest ciężko żyć. My tworzymy to wszystko...Wszystko co piękne, ale i najgorsze. Dlaczego tak jest? Przecież zasługujemy na wszystko co najlepsze. Myśleliście kiedyś o dzieciach? My mamy dobrze, a co nasze dzieci mogą zastać, za te kilkanaście lat. Chcemy wszystko ulepszać, aż do przesady. Spójrzmy na żywność, tak naładowana chemią, że nasz wygląd przestaje przypominać zdrowego człowieka. Fakt, tworzy to dodatkowe zapotrzebowanie na dietetyków, czy trenerów...Ale jak bardzo niszczy naszą pewność siebie, zdrowie i często doprowadza do depresji. Kolejna dygresja...Kiedyś nie kojarzono dobrze słowa depresja...a dziś słychać o niej na każdym kroku. Dlaczego? Dlaczego tak się stało? Każde nasze działanie ma skutki...A niestety to się odbija na nas. Co więc zrobić, by świat był lepszy? Żyć pełnią życia,dbać o środowisko w którym żyjemy i o siebie. To najlepsze co można dla siebie zrobić. Także pamiętajcie, że to my tworzymy wszystko co jest wokół nas. My ludzie. Jedni mają większy wpływ inni mniejszy, ale każdy z nas go ma.
niedziela, 10 czerwca 2018
Życie codzienne
Baaardzo długo mnie nie było, ale jednak czasem fajnie jest popisać, wyrzucić wszystko z siebie. Bez znaczenia czy ktoś to czyta czy nie, to to będzie i nie zginie, a może kiedyś będzie czymś ważnym, tak czy siak stęskniłam się za pisaniem i mimo codzienności,która mnie czasem przytłacza, czasem jest ciężka, a czasem po prostu jest jej tyle,że nie masz czasu- to do pisania wracam.
A więc WITAJ!
Życie codzienne...Brzmi jak bardzo ogólny temat i w zasadzie trochę tak jest bo aspektów, które tu można poruszyć jest wiele, ale ja postaram się poruszyć najważniejsze , a wy zawsze możecie o coś pytać. Jestem osobą, która dość szybko weszła w dorosłość, ale trzeba też czasem pomyśleć o sobie. Życie dorosłe nie może stać się pętlą, musisz czasem pomyśleć o sobie i mieć czas na siebie. Ja zaczęłam w pewnym momencie bardzo dużo pracować, miałam ostatnio nawet 14 dni pod rząd. Zmęczenie ogromne, ale fizyczne jeszcze nie na tyle mimo, że średnio spałam po 6h, ale to psychiczne...o wiele gorzej. Zero czasu na jakieś czynności wymagające większego zaangażowania i czasu.Maseczka na włosy? Maseczka na twarz? Kremowanie się balsamami? Zadbanie o paznokcie? Czasami bardzo mnie irytują osoby, które z góry oceniają. Zobaczą np, że ktoś ma niezadbane paznokcie i już, że co to jest , że ohyda itd...Ale nie oszukujmy się- niektórzy muszą pracować trochę ciężej, żeby coś osiągnąć. Mam 19 lat i pracuje myślę, że często więcej, niż przeciętny człowiek, więc czym mam czas pomyśleć o czymś takim? To nie znaczy, że nie chce- ale jedyne czego pragnę to łóżko. Ale...drogie panie, bo głównie do was to kieruje, czasem warto wziąć chodź jeden dzień wolny, jeden dzień by zadbać o siebie.Nie chodzi o komentarze innych, nie chodzi o samo zadbanie tak bardzo jak o to, by wreszcie odpocząć...By wreszcie poczuć się kobietą. Popatrzcie na swój związek, to bardzo się odbija. Chłopak/mąż pracuje i ty pracujesz, wracacie zmęczeni, nie macie czasu na żadną bliskość. To zabija związek, zabija płomień, powoli...i skutecznie. I czasem nam się wydaje, że to etap przejściowy, że minie...że na razie tak musi być. To stwierdzam fakt, że- jeśli nawet masz stracić trochę pieniążków, w zamian za dzień z ukochanym to zrób to! Samo się nic nie naprawi. Nie zostawiaj problemów na później. Pomyśl, że to taka bańka, która z każdym dniem rośnie, aż wybuchnie i może zniszczyć wszystko doszczętnie. I taka głupota...jeden dzień wolny...odstresowanie się...jeden dzień z ukochanym, może zmienić to co mogłoby się stać. Czasem jestem bardzo zmęczona, ale po pracy staram, się jeszcze znaleźć czas na siłownię, bo bez swoich zainteresowań, będziesz ciągle zestresowana i nie szczęśliwa. Czy jesteś singlem, czy dziewczyną, czy mężatka, czy tym bardziej kochająca matka- to każda z nas potrzebuje chwili dla siebie. A teraz do panów jeśli też to czytają- dbajcie o swoją kobietę, przytulajcie, całujcie. Nawet jeśli jest nie do zniesienia, nawet jeśli wkurza cię niesamowicie, jeśli nawet masz jej dość- przytul ją. Ona cię potrzebuje. Potrzebuje bliskości, poczucia bezpieczeństwa, bo to podstawa całej naszej codzienności. Podstawa nas. Więc daj jej odczuć,że jesteś wdzięczny za to co robi- i oczywiście też w drugą stronę. Tak więc dziś dość ogólnikowo, ale może w następnym poście powrócę do tematu, czekam też na wasze pytania, zawsze nadadzą jakiś nowy pomysł. Do pisania!
A więc WITAJ!
Życie codzienne...Brzmi jak bardzo ogólny temat i w zasadzie trochę tak jest bo aspektów, które tu można poruszyć jest wiele, ale ja postaram się poruszyć najważniejsze , a wy zawsze możecie o coś pytać. Jestem osobą, która dość szybko weszła w dorosłość, ale trzeba też czasem pomyśleć o sobie. Życie dorosłe nie może stać się pętlą, musisz czasem pomyśleć o sobie i mieć czas na siebie. Ja zaczęłam w pewnym momencie bardzo dużo pracować, miałam ostatnio nawet 14 dni pod rząd. Zmęczenie ogromne, ale fizyczne jeszcze nie na tyle mimo, że średnio spałam po 6h, ale to psychiczne...o wiele gorzej. Zero czasu na jakieś czynności wymagające większego zaangażowania i czasu.Maseczka na włosy? Maseczka na twarz? Kremowanie się balsamami? Zadbanie o paznokcie? Czasami bardzo mnie irytują osoby, które z góry oceniają. Zobaczą np, że ktoś ma niezadbane paznokcie i już, że co to jest , że ohyda itd...Ale nie oszukujmy się- niektórzy muszą pracować trochę ciężej, żeby coś osiągnąć. Mam 19 lat i pracuje myślę, że często więcej, niż przeciętny człowiek, więc czym mam czas pomyśleć o czymś takim? To nie znaczy, że nie chce- ale jedyne czego pragnę to łóżko. Ale...drogie panie, bo głównie do was to kieruje, czasem warto wziąć chodź jeden dzień wolny, jeden dzień by zadbać o siebie.Nie chodzi o komentarze innych, nie chodzi o samo zadbanie tak bardzo jak o to, by wreszcie odpocząć...By wreszcie poczuć się kobietą. Popatrzcie na swój związek, to bardzo się odbija. Chłopak/mąż pracuje i ty pracujesz, wracacie zmęczeni, nie macie czasu na żadną bliskość. To zabija związek, zabija płomień, powoli...i skutecznie. I czasem nam się wydaje, że to etap przejściowy, że minie...że na razie tak musi być. To stwierdzam fakt, że- jeśli nawet masz stracić trochę pieniążków, w zamian za dzień z ukochanym to zrób to! Samo się nic nie naprawi. Nie zostawiaj problemów na później. Pomyśl, że to taka bańka, która z każdym dniem rośnie, aż wybuchnie i może zniszczyć wszystko doszczętnie. I taka głupota...jeden dzień wolny...odstresowanie się...jeden dzień z ukochanym, może zmienić to co mogłoby się stać. Czasem jestem bardzo zmęczona, ale po pracy staram, się jeszcze znaleźć czas na siłownię, bo bez swoich zainteresowań, będziesz ciągle zestresowana i nie szczęśliwa. Czy jesteś singlem, czy dziewczyną, czy mężatka, czy tym bardziej kochająca matka- to każda z nas potrzebuje chwili dla siebie. A teraz do panów jeśli też to czytają- dbajcie o swoją kobietę, przytulajcie, całujcie. Nawet jeśli jest nie do zniesienia, nawet jeśli wkurza cię niesamowicie, jeśli nawet masz jej dość- przytul ją. Ona cię potrzebuje. Potrzebuje bliskości, poczucia bezpieczeństwa, bo to podstawa całej naszej codzienności. Podstawa nas. Więc daj jej odczuć,że jesteś wdzięczny za to co robi- i oczywiście też w drugą stronę. Tak więc dziś dość ogólnikowo, ale może w następnym poście powrócę do tematu, czekam też na wasze pytania, zawsze nadadzą jakiś nowy pomysł. Do pisania!
Subskrybuj:
Posty (Atom)